JSW Koks Koksownia Dębieńsko - węglopochodne, amoniakalnia sytnikowa. / JSW Koks Coke Plant Dębieńsko - chemical plant, ammonia plant.

Nowe sytniki dębieńskiej Koksowni powstałe w 1963 roku zostały zaprojektowane przez Firmę Koksoprojekt. Mają one 5 metrów średnicy i pracowały aż do końca eksploatacji Koksowni w 2018 roku. Sytniki są urządzeniami typu bełkotkowego (barbotażowego) do prowadzenia procesu absorpcji a także krystalizacji. Zasadniczy proces absorpcji amoniaku przebiega w strefie styku poddawanego oczyszczeniu gazu koksowniczego z roztworem kwasu siarkowego. Strefa ta jest tworzona poprzez zanurzenie doprowadzającej gaz koksowniczy rury bełkotkowej a właściwie jej nasady w roztworze kwasu, dzięki czemu struga gazu przechodzi przez objętość kąpieli kwasu. Reakcja zachodząca w sytniku jest następująca: 2NH3 + H2SO4 → (NH4)2SO4. Dla jej właściwego przebiegu istotne jest utrzymywanie stałego stężenia kwasu w kąpieli czemu sprzyja jej ciągłe krążenie w obiegu. Obieg jest tworzony przez sytnik, garnek cyrkulacyjny oraz garnek zwrotny. Do sytnika świeży H2SO4 dociera przewodem rurowym od góry, natomiast z sytnika wydostaje się króćcem prowadzącym do garnka cyrkulacyjnego, którego górna część pozwala na oddzielenie od kąpieli emulsji smołowej. Garnek zwrotny ustawiony wyżej jest odpowiedzialny za zwracanie do sytnika roztworu obiegowego. Wyróżnia się 2 typy konstrukcyjne sytników ze względu na wariant doprowadzenia gazu bełkotkami do kąpieli. Pierwszy wariant to sytnik z centralną bełkotką, która jest wprowadzana centralnie od góry do sytnika. Drugi wariant natomiast to sytnik z bocznymi bełkotkami, który posiada boczne doprowadzenie gazu do sytnika jednym przewodem rurowym, który w sytniku nad kąpielą tworzy torus z odchodzącymi od niego ku dołowi kilkoma bełkotkami. Zaletą drugiego wariantu jest wydłużenie linii styku faz gaz-kąpiel, co sprzyja stopniowi oczyszczenia gazu z amoniaku poprzez lepsze warunki dla procesu absorpcji. Jednocześnie zmniejsza się obciążenie danej linii styku faz, ponieważ jest on doprowadzany w kilku miejscach. Wadą tego wariantu jest natomiast oczywiście bardziej złożona konstrukcja doprowadzenia gazu do roztworu kwasu siarkowego. Widok dębieńskich sytników z górnej galerii kolumny odpędowej amoniaku. Po lewej stronie gaz koksowniczy z maszynowni trafia rurociągiem do dwóch rurkowych podgrzewaczy parowych – każdy dla jednego sytnika. Podgrzewanie gazu ma na celu stworzenie właściwych warunków prowadzenia procesu. Po podgrzaniu gaz żółtymi przewodami rurowymi znacznej średnicy wchodzi do górnej, stożkowej części rury bełkotkowej sytnika. Na fotografii widoczne są 2 cylindryczne sytniki wraz z górnym doprowadzeniem do nich gazu koksowniczego. W górnych pokrywach sytników znajdują się także 2 otwory dla przewodów odbierających gaz koksowniczy z przestrzeni gazowej po przejściu przez kąpiel kwasu. 2 rury odbierające z danego sytnika następnie łączą się w jedną i są wyposażone w łapacz kropel kwasu, który ma za zadanie, jak sama nazwa wskazuje, wyłapywać krople roztworu kwasu porwane razem z gazem. Po przejściu przez łapacze rury z obu sytników łączą się w jeden przewód, który kieruje gaz koksowniczy do kolejnego zasadniczego etapu technologicznego węglopochodnych czyi chłodnicy końcowej. Pokrywy sytników posiadają także włazy remontowe. Właz widocznego wyżej sytnika jest otwarty, co świadczy o tym, że akurat nie znajdował się w użyciu. W dolnej części fotografii widoczny jest fragment wspomnianego już garnka cyrkulacyjnego wraz z rynną odprowadzająca emulsję smołową do specjalnego pojemnika. Wewnętrzne elementy urządzeń amoniakalni należy wykonywać z kwasoodpornych elementów, takich jak wymurówka kwasoodporna bądź powłoki ołowianie lub materiały węglowe. Moglibyście pomyśleć, że z racji likwidacji Koksowni Dębieńsko, tutejsze sytniki zostały rozebrane i już dawno zwiedziły od środka piec łukowy jednej z Hut ale jednak tak się nie stało 😉 Odwiedziłem je już w nowym miejscu ich pracy i kiedyś Wam zaprezentuję jak dzielnie sobie radzą 😉

Done