JSW KOKS Koksownia Dębieńsko - Panorama Zakładu. / JSW KOKS Coke Plant Dębieńsko - Plant's panorama.

"Podróż w przeszłość"

10.08.2018

Dotychczas szerzej zaprezentowałem Wam Koksownię Huty im. T. Sendzimira w Krakowie (obecnie ArcelorMittal Poland Oddział w Krakowie). Teraz w ramach cyklu o polskich koksowniach przyszła kolej na następny zakład branży koksowniczej w Polsce. Pewnego razu, kiedy miałem 7 lat i dopiero uczyłem się czytać oglądałem książkę pt. „Hutnictwo w Polsce na początku XXI wieku”, którą otrzymałem od mojej Chrzestnej Agaty. Przeglądając dział o koksownictwie ujrzałem fotografie wielu nieznanych mi dotąd koksowni. Było to dla mnie wielkie przeżycie, ponieważ do tego momentu w mojej koksowniczo-dziecięcej świadomości istniały tylko Koksownie w Częstochowie, Krakowie i Dąbrowie Górniczej. Jedną z najciekawszych, oglądanych w wydawnictwie Zakładów wydała mi się mała koksownia posiadająca urocze, ceglane kominy oraz piękne chłodnie szkieletowe, uwieczniona z dużej wysokości. Mam na myśli oczywiście Koksownię Dębieńsko w Czerwionce-Leszczynach, którą odwiedziłem dopiero po 13 latach od momentu jej ujrzenia na fotografii. Koksownia niniejsza należała do Koksowni przykopalnianych, ponieważ towarzyszyła uruchomionej w 1898 roku Kopalni Węgla Kamiennego Dębieńsko. Eksploatacja górnicza wiązała się z powstaniem 3 hałd, które były miejscem wykonania wspomnianej fotografii. Tutejsze złoża węgla zawierały węgle koksujące, dlatego podjęto decyzję o przeróbce wydobywanego surowca na koks i zwiększeniu wartości dodanej produkcji. Ponadto proces koksowniczy pozwalał zagospodarować węgle drobne, które trudniej było sprzedawać na cele energetyczne. Początki dębieńskiej Koksowni sięgają roku 1908, kiedy podjęto decyzję o jej budowie. Produkcję rozpoczęto w 1913 roku po trwającym pięć lat procesie inwestycyjnym. Początkowo koksownia pracowała w oparciu o 2 baterie koksownicze systemu Otto-Hoffman posiadające po 30 komór koksowniczych. Zdolność produkcyjna uruchomionej Koksowni wynosiła około 125 000 ton koksu rocznie. Przebudowy obu baterii dokonano w połowie lat 20. XX wieku, nieco zwiększając zdolność produkcyjną do około 150 000 ton rocznie. Po II wojnie światowej w Dębieńsku zbudowano kolejne dwie 28-komorowe baterie III i IV systemu Otto o zdolności produkcyjnej wynoszącej około 300 000 ton koksu rocznie. Uruchomiono je w 1955 roku. Ciekawym jest fakt pracy uruchomionych w 1913 roku baterii I i II aż do lat 80. XX wieku, podobnie jak baterii III i IV młodszych o ponad 4 dekady. Połowa lat 80. była natomiast okresem wielkiej inwestycji czyli zastąpienia dotychczasowych baterii I-IV nową dwublokową jednostką D-82, zbudowaną w miejscu baterii III i IV, eksploatowaną aż do zakończenia produkcji koksu w Dębieńsku czyli do 31 sierpnia 2018 roku. Dzisiaj przypada 3 rocznica zakończenia produkcji, dlatego właśnie postanowiłem rozpocząć cykl o dębieńskim Zakładzie. W niniejszym cyklu omówię kompleksowo produkcję koksu ze szczególnym uwzględnieniem parku technologicznego dębieńskiej Koksowni. Jestem otwarty na Wasze uwagi. Na podstawie prezentowanej treści będę redagował tekst do wydawnictwa poświęconego krajowemu koksownictwu, dlatego wszelkie merytoryczne korekty są bardzo mile widziane. Może chcecie dodać coś od siebie 😉

W dniu dzisiejszym zakończyłem kolejny etap mojej ścieżki zawodowej, rozstając się z częstochowską Walcownią Rur. Dziękuję serdecznie Wszystkim, którzy pomagali mi zdobywać nowe doświadczenia oraz dzieli się ze mną swoją wiedzą. Szczególne podziękowania kieruję dla wybitnego Kierownika Pana Ireneusza Łagodzińskiego.

Done