Cezary Miłoś Przemysł w fakcie i obrazie
Huta im. T. Sendzimira (obecnie ArcelorMittal Poland Oddział Kraków) - Wielkie Piece, wielki piec nr 3. / Tadeusz Sendzimir Iron&Steel Works (currently ArcelorMittal Poland Unit in Kraków) - Blast Furnaces, blast furnace No.3.
26.08.2016
Drugim istniejącym w kombinacie wielkim piecem jest wielki piec nr 3. Jednostka uruchomiona 1958 roku posiadała pierwotnie pojemność 1386 m3. W trakcie remontu kapitalnego powiększono piec do 1719 m3. Piec został wyłączony z eksploatacji w 2008 roku, na co wpływ miało dramatyczne załamanie na rynku stali, którego początek przypada na IV kwartał 2008 roku. Piec był zdolny wytopić około 1 mln ton surówki. Na zdjęciu od lewej widać halę lejniczą, piec z konstrukcją nadgardzielową i prowadzącym do niej wyciągiem skipowym, następnie wieżę wyciągu towarowo-osobowego, nagrzewnice oraz komin ich opalania. Piec w swojej pierwszej odsłonie reprezentował typową architekturę dla pieców radzieckich, jednak kolejne remonty kapitalne wprowadzały modyfikacje, zaś największe zmiany miały miejsce podczas remontu kapitalnego w latach 1994-1995. Wtedy to piec zyskał nową wersję konstrukcji nadgardzielowej, podobną do tej, jaką później podczas remontu kapitalnego w 1996 roku otrzymał piec nr 5. Najbardziej charakterystycznymi elementami tego rozwiązania jest suwnica górująca nad piecem wraz konstrukcją stanowiącą podporę dla jezdni suwnicowej. Uprzednio na najwyższej galerii zaworów atmosferycznych znajdował się wysięgnik obrotowy obsługujący remonty na wszystkich poziomach gardzieli. Był to element wieńczący większość konstrukcji wielkich pieców budowanych w latach 50. i 60.. Do dzisiaj znajduje się takowy np.. na podobnej do krakowskiego pieca jednostki w Bośni i Hercegowinie. W latach wcześniejszych wielki piec nr 3, podobnie jak pozostałe 4 jednostki, miał też inne rozwiązanie belki montażowej, która była zdecydowanie krótsza. Obecnie belka montażowa jest na tyle długa, że znajduje się na konstrukcji wspierającej posadowionej na odpylniku statycznym. Początkowo piec o objętości 1386 m3 posiadał 3 nagrzewnice, dlatego komin znajduje się za nagrzewnicą nr 3, a nie za nagrzewnicą nr 4, która została dobudowana później. W Polsce podobna sytuacja miała jeszcze miejscu w przypadku wielkiego pieca „B” Huty Częstochowa, który również był rozbudowywany, z 862 m3 do 1033 m3. Ceramiczny komin obsługujący nagrzewnice reprezentuje tradycyjną architekturę radzieckich kominów przemysłowych. Najbardziej charakterystycznym elementem tego stylu jest ornamentowana głowica. Komin nagrzewnic pieca nr 3 był ostatnim posiadającym tylko jedną galerię, kolejne dla pieców nr 4 oraz nr 5 miały już 2 galerie, drugą na poziomie górnej galerii nagrzewnic. Komin nagrzewnic pieca nr 3 wraz z kominem Aglomerowni są obecnie moimi ulubionymi kominami w Kombinacie ;).
Huta im. T. Sendzimira (obecnie ArcelorMittal Poland Oddział Kraków) - Wielkie Piece, wielki piec nr 3. / Tadeusz Sendzimir Iron&Steel Works (currently ArcelorMittal Poland Unit in Kraków) - Blast Furnaces, blast furnace No.3.
26.08.2016
Drugim istniejącym w kombinacie wielkim piecem jest wielki piec nr 3. Jednostka uruchomiona 1958 roku posiadała pierwotnie pojemność 1386 m3. W trakcie remontu kapitalnego powiększono piec do 1719 m3. Piec został wyłączony z eksploatacji w 2008 roku, na co wpływ miało dramatyczne załamanie na rynku stali, którego początek przypada na IV kwartał 2008 roku. Piec był zdolny wytopić około 1 mln ton surówki. Na zdjęciu od lewej widać halę lejniczą, piec z konstrukcją nadgardzielową i prowadzącym do niej wyciągiem skipowym, następnie wieżę wyciągu towarowo-osobowego, nagrzewnice oraz komin ich opalania. Piec w swojej pierwszej odsłonie reprezentował typową architekturę dla pieców radzieckich, jednak kolejne remonty kapitalne wprowadzały modyfikacje, zaś największe zmiany miały miejsce podczas remontu kapitalnego w latach 1994-1995. Wtedy to piec zyskał nową wersję konstrukcji nadgardzielowej, podobną do tej, jaką później podczas remontu kapitalnego w 1996 roku otrzymał piec nr 5. Najbardziej charakterystycznymi elementami tego rozwiązania jest suwnica górująca nad piecem wraz konstrukcją stanowiącą podporę dla jezdni suwnicowej. Uprzednio na najwyższej galerii zaworów atmosferycznych znajdował się wysięgnik obrotowy obsługujący remonty na wszystkich poziomach gardzieli. Był to element wieńczący większość konstrukcji wielkich pieców budowanych w latach 50. i 60.. Do dzisiaj znajduje się takowy np.. na podobnej do krakowskiego pieca jednostki w Bośni i Hercegowinie. W latach wcześniejszych wielki piec nr 3, podobnie jak pozostałe 4 jednostki, miał też inne rozwiązanie belki montażowej, która była zdecydowanie krótsza. Obecnie belka montażowa jest na tyle długa, że znajduje się na konstrukcji wspierającej posadowionej na odpylniku statycznym. Początkowo piec o objętości 1386 m3 posiadał 3 nagrzewnice, dlatego komin znajduje się za nagrzewnicą nr 3, a nie za nagrzewnicą nr 4, która została dobudowana później. W Polsce podobna sytuacja miała jeszcze miejscu w przypadku wielkiego pieca „B” Huty Częstochowa, który również był rozbudowywany, z 862 m3 do 1033 m3. Ceramiczny komin obsługujący nagrzewnice reprezentuje tradycyjną architekturę radzieckich kominów przemysłowych. Najbardziej charakterystycznym elementem tego stylu jest ornamentowana głowica. Komin nagrzewnic pieca nr 3 był ostatnim posiadającym tylko jedną galerię, kolejne dla pieców nr 4 oraz nr 5 miały już 2 galerie, drugą na poziomie górnej galerii nagrzewnic. Komin nagrzewnic pieca nr 3 wraz z kominem Aglomerowni są obecnie moimi ulubionymi kominami w Kombinacie ;).