her aşk bir mecnun büyütmez

ve her insan kendini sever sadece

zamanı yontan mevsimler

yıllanmış hüzünler bırakırken kalbime

aynalarda arama annemdeki yüzümü

sığınıp tanrıya adını andıktan sonra

bir azize sattım onu taşrada

sürgün ayaklarım hallaç başımla

kırdım aşka dair öğrendiğim ne varsa

kalender bir eda ile kırdım kuklacı

kanımla suladığım gülün dalını ...