As an iranian/persian woman, born in Iran and living in Sweden, sometimes it feels like an alien in the middle of nowhere but at the same time feels like I am from the whole world! I love people no matter where they come from or how they look like!

I enjoy taking pictures or being captured by somebody else. Everything about form, lines, colors and again human beings is interesting for me....درود بر همگی!

فروردین ۵۲ در تبریز چشام بروی دنیا باز شد. دختر دریای خزر هستم ولی دست روزگار ۱۵ ساله که منو کنار اقیانوس اطلس نشونده. بهرحال هنوز بعد از سالها زندگی در گتنبرگ، سوئد، رگ و ریشهام توی خاک سرسبز گیلان جا مونده و همیشه خواهد بود(یعنی زبان مادریم گیلکیه).

سپید رو انتخاب کردم چون نور و روشنایی رو دوست دارم. در ضمن این اسم کاری من هم هست. ()آدم سرسخت و کله شقی هستم، سعی میکنم که خوب باشم و به دیگران تا جایی که میشه کمک کنم.تو زندگی خصوصی:فرصتی نصیبم شده که با ۲ تا فرشته همنشین بشم(بچه هام).سعی بر این دارم که مادر خوبی باشم. دوست خیلی خوبی هستم ولی وای بحال کسی که بخواد به من نزدیکتر بشه. بشدت رک هستم چون اعتقاد من بر اینه که رک گویی سازنده بهتر از تملقیه که باعث رکود میشه.آموختن رو دوست دارم. بخاطر فضولی و کنجکاوی همیشگیم دنبال کارهای زیادی رفتم که اصلا ربطی به رشته تخصصی خودم نداره. عکاسی هم یکی از آنهاست. رشته تحصیلی اصلیم پزشکی هست.ولی زمینه کاری در صدا و تصویر، طراحی لباس و همینطور آرایشگری دارم.

عکاسی رو دوست دارم، بیشتر وقتم صرف دیدن آثار دیگران میشه. تماشای تصویر همون حس رو بهم میده که خوندن شعر همیشه میداده. جدیداً تصمیم گرفتم که جدیتر عکاسی رو دنبال کنم. اینجا دوستان زیادی رو دیدم که عکاسی رو حرفهای دنبال میکنن، بخاطر همین حس کردم که میتونم دانش آموز خوبی باشم. از اونجایی که در زمینه اجتماعی و فرهنگی فعال هستم، عکاسی مستندز سوژهای اجتماعی رو وسیله خوبی برای بیان حقایق اجتماعی میدونم.

البته اینکه چقدر در این راه پیشرفت کنم خودش یه سواله ولی از قدیم و ندیم گفتن: آرزو بر جوانان عیب نیست! (۳۶ ساله هنوز جوان بحساب میاد؟:د)

دوستان اینجا خیلی لطف دارند و از کارها تعریف و تمجید میکنند ولی دست کسی رو که رک و راست ایراد کار رو بگه از همین الان صمیمانه میفشارم!

با آرزوی بهترینها برای همه؛

میترا