View allAll Photos Tagged JetLag
Joshua Tree at sunrise, or before sunrise, a long exposure photo under low light. New photos from Europe coming soon after I get a chance to look at them.
On my first full bleary-eyed day in Iceland (due to jetlag and a very poor night's sleep), I just wandered around the streets of Reykjavik--sometimes aimlessly. In this case, however, one could see the spires here a good distance away, so I walked over to take a look. Unfortunately, it seemed to be locked up, but I was still free to take in its exterior. Another photo of this church, and a description of my first day, can be seen here:
Jetlag in asia. The figure is something i bought on Borneo(Malaysia) on an island called Labuan. The background is Mactan Cebu. Did a little cropping, otherwise straight from camera.
Woke up early afternoon. Got a festival to attend this weekend too, so I'll have to move at some point.
Simple Plan - youtu.be/ntSBKPkk4m4
Completely necked after a day of meetings and a jetlag from here to Tokyo, or should I say Shanghai, I spotted this scene on my way back to my hotel from Smith & Wollenski… Left my camera gear at my hotel room and had to take this shot with my iPhone… The best camera is the camera that you have on you...:-) Chicago, IL, USA.
Spider obviously had a rough night!
Actually he was hanging, not sitting - I rotated this shot by 180°.
© Andy Brandl (2015) // PhotonMix Photography
Don´t redistribute - don´t use on webpages, blogs or any other media without my explicit written permission.
Artiste : Eaj Mood-Of Jetlag
Avenue du Docteur Lamaze (côté hôpital), Saint-Denis 93
Autres photos Street Art ici / other photos here : www.flickr.com/photos/140051458@N06/albums/72157666007720822
#1023
in that strange limbo when you've been awake for 24hrs+, where time loses all meaning.
still jetlagged, i'm pretty sure. came home from the airport, slept for about 17 hours, was up all night, spent most of the following day (yesterday) asleep. woke up an hour before my alarm this morning, at 6am, and was reasonably alert. at work now, doing a rather boring, repetitive task, and trying not to fall asleep. i hate jetlag.
Random postings of photos I have taken over the last few years. Explore the photo set to find other work by the artist or of the same theme or event.
All photos © Ian Cox. If you would like to use this image please ask first. Best viewed as a set here
Follow Wallkandy on Instagram to see photos as they are posted. These images are also being posted on the Wallkandy facebook page and Tumblr.
JetLag RnR Tokyo Edition is up now! See what insider tips Guitar Wolf has for you! jetlagrnr.com/jetlag-rocknroll-tokyo-travel-guide
Website | Instagram | Google+ | Flickr
品川の夜 - Shinagawa Nights
Tokyo,
Japan
2015/07/02
A little late night acclimatisation and exploration of my new neighbourhood whilst battling the Jet lag.
#時差ぼけ #夜 #街 #品川 #東京 #日本 #Jetlag #Metropolis #City #Night #Shinagawa #Tokyo #Japan #SonyA7R #A7R #Lightroom6 #LR6 #ナイジャルレイモンド #NigalRaymond #www.nigal-raymond.com
#CanonEF16-35mmLII #EF16-35mmLII #Metabones
It was a short trip over to my house....so no jetlag for Tomo....hehe...
Thanks to dear Jo for letting me adopt her!! I love her sooo much!! She is just simply amazing!!
Tomo would like to say Hi to everyone on flickr! Especially Jo to let you know she is safe and unharmed!
Coming down from a long way away and jetlag is a kind of gently daydreaming sensation. For a couple days before Nova Scotia came calling my name, we just hung around home and in the back yard; sprawled out watching shows and letting time pass itself by. It's a strange feeling to find nothing really pressing. I'm typically happy with a lot to do and places to wander – steady reasons to always get after the next thing pending. But I've learned to love that draining sensation of pulling the plug a while. I take pictures every day no matter what, but I wait until returning home from a trip to put the words together. Just like the sun drags down and out of sight, I'm drifting gently to the places where my mind has no hurry.
September 15, 2022
Melrose Park, Illinois
facebook | instagram | tumblr | youtube | etsy
You can support my work
get things in the mail
and see everything
first on Patreon
transport in cuba
yettta.waarbenjij.nu/reisverslag/4466373/jeep-safari
Omdat we toch nog enigszins last hebben van jetlag en Suzanne van een soort buikvirus is opstaan om 7 uur niet zo'n probleem. Ontbijten in Cuba kan veel en uitgebreid (toast, eieren, verse omeletten, jus, gepocheerde eieren, gekookte eieren , worstjes, uitgebakken spek, bonen, yoghurt, fruit, pancakes etc ect). Bewapend met een aantal bananen, paspoort, vooral geen witte kleren en rijbewijs werden we om tien voor acht opgehaald met de bus voorzien van een Duitse sprekende en een Engels sprekende Cubaanse gids. ca 12 medereizigers waarvan een aantal waaronder wij een eigen jeep hadden geboekt.
Het idee van een mini japanse jeep waar wij ons (1.75 ) achterin moesten opvouwen overgeleverd aan de grillen van een andere toerist chauffeur leek ons niet zo'n mooi einde van onze rug. Als we hem dan toch onderwerpen aan een 8 uur durende sessie vergeleken met een ouderwetse trilplaat van de tell sell dan wel liever in eigen beheer.
Omdat meer mensen dit idee hadden was er even discussie over de verdeling en het aantal jeeps met het resultaat dat de gidsen met een chauffeur in een aparte jeep voorop reden. Dit hadden we echter pas bij de eerste tussenstop in de gaten ca 1,5 uur later.
Bij het instappen werd ons verder niet naar ons rijbewijs gevraagd. En vervolgens bleek het engels van de gids niet zo best. Hij sprak het accentloos maar verstond de helft niet. Dus op de vraag of we ons rijbewijs nog moesten laten zien antwoordde hij dat hij niet ging rijden.
Verder was er ook geen uitleg over verkeersregels, stops, elkaar in de gaten houden etc. De enige regel was, de voorste jeep niet voorbij. Met rally coureur Suus die het handschakelen na 10 minuten weer helemaal in de voeten had gingen we invliegen de vaart achter de voorste jeep aan. We dachten goh, die Nederlander krijgt ook goede instructie van de gids, hij rijdt aardig door langs paarden, lifters, ossen en al het andere wat de weg bevolkt. Zo nu en dat wordt de tweebaans weg een zesbaans weg waarbij je ook de nodige gaten dient te ontwijken wil je je ingewanden nog een kans geven om de rest van de vakantie te laten genieten van de Cuba Libre.
Na enige tijd volgde een afslag en na een paar kilometer was daar de langverwachte " belgische weg". Soms was er een paar kilometer asfalt, soms verpulverd asfalt, soms asfalt dat door de hitte een Himalaya berglandschap had gevolgd, en vaak gewoon zand met veel kuilen en hobbels. Dus een echte safari waarbij de Jeep steeds meer begon te rammelen en trillen en onze voorgangers toch wat moeite hadden met de snelheid.
De uitzichten waren qua natuur prachtig. Bananen, suikerriet, ossen, paarden, cowboys, vogels etc etc. En de adrenaline zorgde ervoor ook ook de deprivatie geen consequenties had. Op enig moment waren wet getreuzel van onze Nederlands medereiziger een beetje zat waarna we met een mooie linkse inhaal manoeuvre op de tweede plek reden. De Cubaanse radio zorgde voor een opperbeste stemming in de auto vergezeld van vrolijk zwaaiende mensen aan de kant.
Bij de eerste tussenstop volgde direct bij het uitstappen een standje van onze medereizigers want volgens deze vriendelijke dame was links inhalen levensgevaarlijk. Er had wel van alles kunnen gebeuren. ze hadden ons namelijk helemaal niet geizen. (Gelukkig voor ons reden we wel 10 km per uur en was de chauffeur heel voorspelbaar).
Na de korte tussenstop (voor een pizza voor de gids) stopten we vervolgens midden op een helling en kregen we in de blakende zon uitleg over Cuba en zijn gewoonten en natuur. De auto's lekten vervolgens 3 liter condens water van de airco en vervolgens konden we verder de 15% steile helling op.
Na wat rood gekleurde Dirt Roads kwamen we aan bij "DE watervallen".
Aldaar kregen we een rondleiding langs de watervallen en door het natuurgebied. Na het verschroeien van wat " kruidje roer me niet" waren er gelukkig wat wilde orchidee en sierananas planten. Na een heerlijke bak koffie vertrokken we in vliegen de vaart over de zandwegen naar de lunch met een kleine tussen stop op een door Sandy verwoeste orchideeën. De lunch was overigens heerlijk, kip en beef ging er goed in.
De gidsen waren zo slim ons op dat moment de enquête te laten invullen.
De terugweg ging wederom in vliegende vaart en er werd weinig gestopt. De uitzichten waren prachtig, de natuur geweldig maar helaas wilden we af en toe ook wel een foto stop of plaspauze. Daarnaast hadden we nog wat kleinigheden voor kinderen bij ons die liever niet weer mee wilden nemen naar Nederland. Dus burgerlijk ongehoorzaam als we zijn stopten we gewoon. Maar omdat dit nu om het kwartier een soort traditie werd werden de gidsen een beetje ongeduldig. We mochten niet meer stoppen, mocht niet van de politie want het was gevaarlijk. Hmmm, maar we wilden toch nog wel even wisselen van chauffeur na ca 2,5 uur rijden vanaf de lunch.We dachten er aan dit al rijdende te doen maar de jeep leekt hiervoor toch iets te krap bemeten. Afremmen en afstandhouden dan maar ........maar lukte net niet om voor de top van de heuvel een stop te maken. Een cowboy koeienoversteek zorgde voor een snelle stoelen dan en na een uur rijden waren we terug bij onze Boengalow (bungalow op zijn Cubaans ;, zal we het gevoel van humor van onze nederlandse cubaanse gids zijn geweest.))
🔴Leica-M6 TTL 0,72 Elmarit-M 1:2.8/21mm ASPH
Nikon super Coolscan 5000ed.
Ilford Delta 100asa. Kodak developer HC 110 1+31 (B) 6min 20º.
Heerlen City Centre (Murals) Graffiti.
🔴Leica my point of view.
Wetzlar, Deutschland.
Leica-CL 1974 Rangefinder,Serial Number 1395533
Leica-M 6 TTL 0.72 1998 Rangefinder Serial Number 2466527
Leica-M6 TTL 0.85 2001 Rangefinder Serial Number 2755204.
In late August of 1983, our family took a hastily-planned vacation trip to France and Italy, which began with a few days in Paris to de-jetlag, before renting a car and driving across France, and then down through Italy to Venice.
While in Paris, we went out for some walks through a mostly-empty city, and happened upon this small playground on Blvd. St. Germain. Our sons were relatively young at that point (3 and 6), so they enjoyed the opportunity to bounce around on a little coiled-spring horse that can be seen in one of the other Flickr photos in this set....
Over the years, the horse has been replaced -- but obviously the park is still here.... and while there are still children who come to play on the small rides and toys, it seems that during the week, the park's primary use is to serve as a quiet sanctuary for local office workers to enjoy a quiet lunch, and to read a book...
If you're a family member, you can access this 1983 Flickr photo to see what David and Jamie looked like while they were riding on this same little horse:
www.flickr.com/photos/yourdon/12132945746/in/set-72157640... is one of approx 260 photos that I decided were not so bad that I had to delete them and recover every wasted binary bit of storage on my computer disk ... but also not good enough to warrant uploading to Flickr as a "public" photo.
Since Flickr now provides so much storage to us picture-crazed photographers, I've decided to upload all of these "random pix" as restricted "friends and family" photos so that most of the world doesn't have to suffer through them ...
I've cropped and edited these photos, but have not gone to the additional trouble of geo-tagging them ... sorry about that.
**************************
In the spring of 2014, we came to Paris for a week of relaxed vacationing, mostly to wander around and see some old familiar places. It was a “return” trip for both of us, though in my case I think it’s probably been more than 15 years since I was even here on a business trip.
Business trips to any city don’t really count as a “visit” -- since they basically involve flying into a busy airport at night, taking a taxi to a generic business-traveler’s hotel (a Hilton in Paris looks just like a Hilton in Cairo), and then spending several days working in the hotel (if the purpose of the trip was a seminar or computer conference), or at a client’s office (also “generic” in most cases — you can’t even tell what floor you’re on when you get off the elevator, because every floor of “open office” layouts is the same). The trip usually ends in the late afternoon or evening of the final day, with a mad dash back to the airport to catch the last plane home to NYC. Thus, a business trip to Paris is almost indistinguishable from a business trip to Omaha. Or Albany. Or Tokyo.
But I did make a few “personal” visits to Paris in the 1970s and 1980s, so I looked forward to having the chance to walk through some familiar places along the Left Bank. I’m not so interested in museums, monuments, cathedrals, or other “official” tourist spots (but yes, I have been to the Eiffel Tower, just as I’ve been to the Empire State Building in NYC), so you won’t see any photos of those places in this Flickr set.
As a photographer, I now concentrate mostly on people and street scenes. The details of the location don’t matter much to me, though I do try to geotag my photos whenever I can. But for the most part, what you’ll see here are scenes of people and local things in Paris that made me smile as I walked around …