anladim...

Bunca zaman bana anlatmaya calisitigini kendimi buldugumda anladim.

 

herkesin mutlu olmak icin baska bir yolu varmis

 

kendi yolumu cizdigimde anladim

 

bir tek yasanilarak ogrenilirmis hayat, okuyarak dinleyerek degil

 

bildiklerini bana neden anlatmadigini anladim

 

yureginde ask olmadan gecen hergun kayipmis

 

ask pesinde neden yalinayak kostugunu anladim

 

aci doruga ulastiginda gozyasi gelmezmis gozlerden

 

neden hic aglamadigini anladim..

 

aglayani guldurebilmek, aglayanla aglamaktan daha degerliymis

 

gozyasimi kahkahaya cevirdiginde anladim..

 

bir insani herhangi biri kirabilir, fakat bir tek en sevdigi acitabilirmis.

 

cok acittiginda anladim..

 

fakat hakedermis sevilen onun icin dokulen her damla gozyasini

 

gozyaslariyla birlikte sevincler terkettiginde anladim..

 

yalan soylemek degil gercegi gizlemekmis marifet,

 

yuregini elime koydugunda anladim.

 

'sana ihtiyacim var, gel!' diyebilmekmis guclu olmak

 

sana "git" dedigimde anladim..

 

biri sana git dediginde, "kalmak istiyorum" diyebilmekmis sevmek,

 

git dediklerinde gittigimde anladim.

 

sana sevgim simarik bir cocukmus, her dustugunde ziril ziril aglayan,

 

buyuyup bana simsiki sarildiginda anladim...

 

ozur dilemek degil, "affet beni" diye haykirmak istemekmis pisman olmak,

 

gercekten pisman oldugumda anladim..

 

ve gurur kaybedenlerin, acizlerin maskesiymis..

 

sevgi dolu yureklerin gururu olmazmis,

 

yuregimde sevgi buldugumda anladim..

 

olurcesine isteyen, beklemez, sadece umut edermis bir gun affedilmeyi,

 

beni affetmeni olurcesine istedigimde anladim..

 

sevgi emekmis..

 

emek ise vazgecmiyecek kadar, ama ozgur birakicak kadar sevmekmis.

 

CAN YUCEL

Done